خداوند جهان را بر اساس امید آفریده است

جلسه دهم از دوره سی و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی خواجو با استادی همسفر هاجر، نگهبانی همسفر زهره و دبیری همسفر فرزانه با دستور جلسه « وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تأثیر آن بر روی من»، روز دوشنبه ۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کارکرد

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در این جایگاه قرار گرفتم. از راهنما همسفر سادات، نگهبان جلسه و مرزبانان که اجازه خدمت به من دادند، کمال تشکر را دارم.

دستور جلسه‌ای که من امروز باید در مورد آن صحبت کنم، وادی دوم و تأثیر آن بر روی من است که تیتر وادی می‌گوید: «هیچ مخلوقی جهت بیهودگی، پا به این جهان نمی‌نهد؛ هیچ کدام ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم».

این وادی، وادی امید و ناامیدی است. همه ما با ناامیدی پا به عرصه کنگره گذاشتیم، چراکه کنار ما، مسافرانی مصرف‌کننده بودند و ناراحتی‌هایی نیز در مسیر زندگی با یک مصرف‌کننده داشتیم؛ اما هنگامی که این راه برای ما باز شد و وارد کنگره شدیم، از ناامیدی به امیدواری رسیدیم.

خداوند همه بندگان و مخلوقاتش را با هدف آفرید به همین دلیل، هیچ‌یک از ما بی‌هدف نیستیم. خداوند با خلق انسان، گیاهان، حیوانات، جمادات و ... را نیز با هدف برای او آفرید و فرستاد.
زمانی که انسان را آفرید، او را اشرف مخلوقات نامید و به خطر این کار بزرگ، خود را تشویق کرد و گفت: «فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ»؛ یعنی این که انسان اشرف مخلوقات است.

پس زمانی که ما، اشرف مخلوقات هستیم‌؛ باید به خودمان بسیار ایمان داشته باشیم. هرشخصی که به خود ایمان و باور داشته باشد، به هدفی که می‌خواهد، می‌رسد؛ ولی وقتی که ناامید بشوی و درون تاریکی‌ها فرو بروی، هيچ‌وقت به آن درجه امیدواری و عظمت نخواهی رسید.
خداوند دو مسیر روشنایی و تاریکی را برای بندگانش قرار داد. دقیقاً مانند زمانی که مصرف‌کننده در کنار ما بود و وارد تاریکی‌ها شده بودیم، سپس زمانی که با تمام آن سختی‌هایی که داشتیم، وارد کنگره شدیم و باید یک سری مراحل را طی می‌کردیم تا به روشنایی برسیم.

خداوند تمام بندگانش را دوست دارد. همچنین تک تک آن‌‌ها را برای هدفی فرستاد. یک زمانی حضرت موسی، کرمی را در لجن‌زار دید و از خداوند پرسید: چرا کرم را آفریدی؟ خداوند در جواب فرموند: من تمام چیزهایی که فرستادم را با هدف ارسال کردم. همچنین می‌گوید: قبل از این که شما این سوأل را از من بپرسی، کرم این سؤال را از من پرسیده بود.

زمانی که ما وارد کنگره می‌شویم، سختی‌هایی را در زندگی داشتیم که آن‌ها را پشت سر گذاشتیم.

حضرت علی فرمودند: کسی که به من یک کلمه درس بدهد، من بنده او می‌شوم؛ یعنی من از او آموزش گرفتم. ما باید قدردان و سپاسگزار، تمام راهنمایانی باشیم که در کنگره قرار دارند و بدون هیچ چشم داشت و خواسته‌ای به ما آموزش می‌دهند، راه درست را به ما می‌آموزند و ما را به صراط مستقیم هدایت می‌کنند.
خداوند دو مسیر تاریکی و روشنایی را برای بندگان خود قرار داد، کسانی که ناامید باشند، در تاریکی فرو می‌روند.

همچنین قدر خود را نمی‌دانند و همیشه می‌گویند: چرا ما آفریده شدیم؟ چرا پدر و مادر ما این‌ها هستند؟ چرا زندگی‌ ما این‌گونه است؟ چرا در کنار یک مصرف‌کننده هستیم؟ در صورتی که نمی‌دانند، همین مصرف‌کننده‌ای که در کنار ما بوده، باعث شده که در راه مستقیم قرار بگیریم و مسیر کنگره برای ما همسفران باز شود تا ما در این سفر راه خود را پیدا کنیم.

ما قبل از هرچیز؛ باید ابتدا خودمان را پیدا کنیم و ببینیم با خود چند، چند هستیم. همچنین لازم است، همیشه سپاسگزار و قدردان خود و تمام دارایی‌های خود باشیم، هیچ‌گاه ناامید نباشیم و بدانیم، خداوند، جهان را براساس امید، آفریده است. پس باید همیشه تحت هر شرایطی به خودمان امیدوار باشیم.

لژیون ویلیام وایت به راهنمایی راهنمای وایت همسفر وحیده

لژیون تغذیه سالم به راهنمایی راهنمای تغذیه سالم همسفر زهرا

برگزاری جلسه سایت

اعلام رهایی 40 سی‌دی همسفر اعظم به راهنمایی راهنما همسفر فاطمه (لژیون شانزدهم)

اعلام رهایی 30 سی‌دی همسفر فخری به راهنمایی راهنما همسفر عطیه (لژیون پنجم)

اعلام رهایی 30 سی‌دی همسفر منیره به راهنمایی راهنما همسفر مائده (لژیون سوم)

مرزبانان کشیک همسفر سمانه و مسافر میلاد
عکاس: همسفر شکران رهجوی راهنما همسفر مائده (لژیون سوم)
تایپ: همسفر عفت رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دهم)
ویراستاری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر منصوره (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو